Fenomenaal Spel - Sex Verhalen

Fenomenaal Spel

Alles in dit verhaal is fantasie. Niet gebaseerd op een waargebeurd verhaal of ook maar iets anders bestaand. Puur fictie, bedacht door mij. Hou je niet van Man x Man (Homo) of een van de andere categorieën? Klik dan weg.

Om dit verhaal te beginnen, moet ik mezelf voorstellen. Mijn naam is Merlin. Ik ben 19 jaar en heb mijn hart op klassieke muziek gezet. Ik speel de piano en hoop om ooit een van de beste pianisten te worden. Mijn haar is ravenzwart en mijn ogen donkerblauw. Mijn huid is blank en bleek en ik ben redelijk slank en van gemiddelde lengte. Ik heb een vast vriendje met wie ik samen ben sinds mijn 14de. Hij heet Aidan, 22 jaar en speelt de viool. Zijn haar is goudblond en zijn huid licht gebruind van de zon. Hij doet me altijd denken aan een leeuw. Hij heeft wat meer spieren dan ik en is ook sterker. We zijn beide solisten, dus soms gaat onze muziek niet goed samen. Persoonlijk vind ik onze stukken prachtig klinken; liefde verbind ze.

Beide zijn we onzeker over onze seksualiteit. We weten alleen dat we van elkaar houden, we zien wel waar de wereld ons brengt.

Het was een winterdag in november. We hadden een optreden gegeven die dag. Het was grandioos. We speelden een prachtig stuk van Beethoven, de Kreutzer. De hete lampen van de zaal schenen op onze zwetende hoofden. Onze pakken glommen in het licht. Af en toe gaven we elkaar een blik en lachten we tijdens ons optreden. Ik drukte de pianotoetsen driftig in en liet mijn muziek rinkelen. Aiden streek ...

... vloeiend over de viool. Toen de laatste noot gespeeld was stond ik op en ging naast Aiden staan. Na een buiging kwam er een daverend applaus.

Ik merkte dat er iets veranderd was. Iets in de sfeer. Ik kon er op het podium niet naar vragen, dus ik wachtte tot we de zaal uit waren. Ik zat naast hem in de auto toen ik er naar vroeg. ''Ai, gaat het? Wil je wat water?'' vroeg ik. Hij schudde zijn hoofd en focuste op de weg voor hem. Zijn rechterhand bewoog van het stuur naar mijn hand toe en hield hem stevig vast. Ik gaf hem een klein kneepje en Aiden schoot me een glimlach toe. ''Je was geweldig.'' zei hij. Ik bracht zijn hand naar mijn mond en gaf de ringvinger een kus, als een prins. ''Mer, niet doen.'' hij hield zijn ogen weer op de weg.

''Sorry, je moet opletten natuurlijk.''

''... Dat is het niet.'' antwoordde Aiden mij.

''Heb je het te warm? Je bent nog steeds een beetje rood en zweterig van het optreden.''

''Nu je het zegt... Erg warm. Bloedheet.'' Hij gluurde naar me en ik bloosde.

''Ik heb het niet zo warm, ik heb ook een hele fles water leeg gedronken. Optredens zijn vermoeiend.''

''Merlin, thuis wil ik even met je praten.''

Ik was geschokt en nerveus. We hadden nooit ruzie of een akkefietje.Ik knikte en wachtte tot de auto bij ons appartementje stopte. Hij opende de deuren en pakte de koffer met zijn viool. We gingen naar binnen.

Ik wilde wat zeggen maar Aiden was me voor. ''Laten we ons eerst omkleden.'' Ik knikte weer en liep naar de badkamer om ...