1. De Klant Is Koning


    Datum: 2-11-2018, Categorieën: Werk Auteur: Emiel, Bron: Opwindend

    Mijn naam is Manon en ik werk als chef bij een bouwbedrijf. Soms moet ik ook de bouwplaats op, maar vanwege mijn hoge functie zit ik dus vooral op kantoor. Contact met klanten, contracten opstellen, dat soort dingen. Het was misschien een raar gezicht voor de meeste mensen die voor het eerst mijn kantoor binnenstapten. Een vrouw die de leiding heeft over een groep bouwvakkers, een cultuurtje van ''bier en tieten'' en veel dubbelzinnige opmerkingen. Zelf was ik bij lange na niet zo onschuldig als mijn voorkomen deed vermoeden, maar in het belang van het bedrijf en mijn functie moest ik me naar die rol gedragen. En dat ging normaal gesproken gewoon goed. Er viel wel eens een ongepaste opmerking in mijn richting, maar een strenge blik was vaak voldoende om zo'n groentje op zijn plaats te zetten. Vaak waren het dan ook de nieuwe werklui die even stoer dachten te doen.
    
    Wat ik nu ga vertellen is me onlangs overkomen. Het was tegen kwart voor 5 en ik was nog in gesprek met een belangrijke klant over een mogelijk langdurige samenwerking. Hij had wat bouwwerkzaamheden die geregeld moesten worden en was daarvoor bij mijn bedrijf uitgekomen. Na afloop van de economische crisis waren we weliswaar weer langzaamaan opgekrabbeld, maar het werven en behoud van nieuwe klanten bleef nog altijd even belangrijk. In grote lijnen waren hij en ik het wel met elkaar eens. De deadline, locatie en exacte details waren wel zo'n beetje duidelijk. Echter was er nog één laatste struikelblok: de ...
    ... prijs. Het project zou behoorlijk in de papieren kunnen lopen. Maar de klant, meneer van Dongen, leek daar niet zo blij mee te zijn. Hij probeerde nog over de prijs te onderhandelen maar ik hield voet bij stuk, hoe zeer de klant ook koning was. Maar ik was niet de enige die onvermurwbaar was, zo bleek. Hij stond op om zijn bekertje water bij te vullen bij de watertap naast de deur, echter draaide hij zonder dat ik erg in had de deur in het slot. Nu viel meneer van Dongen's imposante voorkomen me op. Redelijk breed, niet dik. Gespierd, hij deed overduidelijk íets van sport in zijn vrije uren. Begin dertig, schatte ik. En geen lelijkerd ook nog eens. Onbewust gleed mijn blik ook over zijn kruis. Ik schudde mezelf wakker uit die stoute dagdroom. Ik moest er niet aan denken mijn vriend te moeten bedriegen. Goed, ons seksleven was dan ook niet meer wat het in het begin was maar om dan maar meteen de eerste de beste aantrekkelijke man te verleiden? En ik schrok er van dat mijn klant ineens zo aantrekkelijk leek. Ik deed mijn best om niks te laten merken. Meneer van Dongen liep om mijn bureau heen en keek uit het raam. Beneden ons liep het bedrijf langzaam leeg. Zelfs de 18-jarige stagiair die ons eerder nog koffie kwam brengen, was intussen op zijn brommer gestapt en weggereden. Goed. We waren dus blijkbaar de laatste twee mensen in het hele pand. Geen reden tot paniek toch? Even dit gesprek afronden en dan op weg naar huis. Maar mijn gesprekspartner leek hele andere plannen te hebben. ...
«123»