1. Wat een eenzaam avondje zou zijn...


    Datum: 2-11-2018, Categorieën: Overspel Auteur: Kiran, Bron: Gertibaldi

    Ik zal mij even voorstellen:
    
    Ik ben een slanke man van half in de 20, licht gespierd door regelmatig te sporten en fysiek werk te doen.
    
    Doordat het op mijn werk uitliep, kwam ik later thuis als gepland. Mijn vriendin moest koopavond werken en had verder niet voor eten gezorgd. Ik had weinig zin om zelf nog een uitgebreide maaltijd te maken dus was het even een bestelling plaatsen bij de chinees om de hoek zodat ik die 10 minuten later op kon halen.
    
    Bij de chinees aangekomen moest ik nog even wachten omdat het er behoorlijk druk was en zag ik Michelle staan, een oud collega van mij. 'Hey! Hoe is het met jou?' vroeg ik haar. 'Prima, dank je, alleen weinig zin om zo voor mijzelf te koken. Jij ook zeker?' Was haar reactie en ze knipoogde naar me. 'Ik had inderdaad ook weinig zin om te koken voor mij alleen. Mijn vriendin moet koopavond werken en ik wilde het mijzelf gemakkelijk maken vanavond.' We praatten verder over wat algemene dingen toen onze bestellingen tegelijk klaar waren. Snel afrekenen en we liepen samen naar buiten. Voordat ik me omdraaide om naar huis te lopen vroeg ze me of ik zin had om bij haar mijn chinees op te eten. 'Anders zijn we allebei maar alleen om te eten..' Na even denken stemde ik toe en liep met haar mee naar haar auto. Ik wist dat haar man financieel goed in de slappe was zat door een goede baan in het management van een groot warenhuis en het verbaasde me niet dat ze in een splinternieuwe Mercedes ML stapte. 'Dat ziet er prachtig uit!' ...
    ... zei ik tegen haar. 'Dank je! Ik mag niet klagen over mannelijke aandacht...' doelend op mijn opmerking over haar in plaats van de auto. Lachend stemde ik daar dan ook mee in. Wanneer ik haar nog eens goed bekijk kan ik enkel alleen beamen dat ze een prachtig figuur heeft, met een mooie C-cup zou ik zeggen en ondervinden waarbij haar blonde haar in een paardenstaart achter haar hoofd gebonden zit. Haar gezicht is als een plaatje en erg ontwapenend door die leuke glimlach...
    
    Bij haar thuis aangekomen verteld ze me dat haar man weer voor twee weken weg is en dat ze daar vaak van kan balen. 'Ja, het hoort bij zijn werk, maar ik heb ook af en toe een man nodig!' zegt ze tegen me. 'Ik kan me er echt iets bij voorstellen, niet alleen praktisch maar ook zo af en toe een arm om je schouder doet wel eens goed.' Bij het eten schenkt ze voor ons beiden een wijn in die me goed bevalt. 'Wil je nog een glaasje?' 'Van jou altijd.' Ze lacht weer en schenkt wederom onze glazen vol. 'Vind je het goed als ik me even snel omkleed? Ik had niet op dit leuk gezelschap gerekend!' 'Natuurlijk, ik zal alvast afruimen en alles in de keuken zetten.' 'Je bent een schat!' roept ze me nog na terwijl ze de trap oploopt. Nadat ik alles heb opgeruimd en de glazen heb bijgevuld, zet ik mijzelf op de bank. Niet veel later komt ze naar beneden. 'Wow!' is mijn enige reactie! 'Wat zie je er geweldig uit!' Ze glimlacht naar me en zegt zwoel: 'Jij mag er toch ook zeker wezen!' Ze heeft een zwarte jurk aangedaan met ...
«1234»