1. Jannie - Weekend


    Datum: 27-10-2018, Categorieën: Extreem Auteur: Yan, Bron: Gertibaldi

    ... winkeldeur te draaien en probeerde me af te sluiten van de opmerkingen die nu van alle kanten kwamen.
    
    Tot overmaat van ramp voelde ik mijn tepels opstijven in de afkoelende avondlucht, wat nog meer opmerkingen uitlokte. Na wat voor mij een eeuwigheid leek kwam de verkoopster terug met een keurig ingepakt boeket, een mooie biedermeier en een bosje losse groene stengels. Smekend keek ik haar aan, geef maar gauw, dan kan ik hier weg, dacht ik. De verkoopster keek me aan met een vernederende blijk, en gaf op bevelende toon aan dat er met het boeket en de biedermeier niets mocht gebeuren, er zat ontzettend veel werk in. Hierop reikte ze mij eerst het boeket aan en in mij andere hand liet ze het hengsel van de biedermeier glijden. Voordat ik de kans had mijn om te draaien beval ze mij een kwartslag te draaien en voorover te buigen. En Plein Public stond ik daar met mijn kont naar achteren, mijn borsten schommelend en mijn handen vol.
    
    De schaamte dat iedereen die nu achter me stond, recht mijn kutje in kon kijken deed me beven van schaamte. Ineens trof een zwiepende klets mijn achterwerk en een paar tellen later stond mijn kont in brand. Hevige jeuk trok door mijn billen en bijna liet ik de bloemen los om te wrijven. ALS JE HET MAAR LAAT, schreeuwde de verkoopster en gaf mee een tweede klap met de brandnetels. Want ik besefte dat de bos groene stengels brandnetels waren. Na een derde klap mocht ik recht staan en langzaam naar de auto gaan. Wiebelend met mijn billen van de jeuk ...
    ... worstelde ik mij door een menigte joelende mannen. De een na de ander hadden mijn meest intieme plekjes te pakken voordat ik bij de Caprice aankwam. Twee meter voor de Caprice hield de massa op en liet Meneer mij de auto instappen.
    
    Het koude leer van de achterbank van de Caprice voelde heerlijk aan op mijn jeukende kont. Eindelijk reed Meneer weg en toen we eenmaal buiten de stad waren ging de vaart erin. Tegen de schemer reden we het erf op en stopte Meneer bij de staldeur. Hij hielp mij uitstappen en met mijn handen vol wachtte ik naast de wagen. De staldeur ging open en een zwoel geroezemoes gleed de avondlucht in. Stella kwam Mevrouw en Meneer tegemoet. Stella begroette Mevrouw en Meneer en vroeg aan Mevrouw; Is dat Het, terwijl ze met haar hoofd mijn kant uit knikte. Mevrouw pakte de bloemen en de biedermeier uit mijn handen en antwoordde Stella; Inderdaad meid. Dat is het object en bood Stella de bloemen aan. De biedermeier gaf ze aan de inmiddels ook buiten gekomen Harm. Na een paar dikke zoenen te hebben uitgewisseld vertrokken ze naar binnen. Niet goed wetend wat er van mij verwacht werd liep ik achter hen aan de stal in.
    
    Zie je nu wat ik bedoel, zei Mevrouw tegen Stella. Zonder opdracht of uitnodiging komt Het gewoon achter ons aan en wil met ons mee. Stella keek even om en ik verstijfde onder de vuurspuwende blik uit haar ogen. Stokstijf bleef ik staan, totaal van de kaart en intens onzeker. Stella gaf de bloemen aan een soort van naakte Ma Flodder en stapte ...
«1...345...»