Wat Begon Als Afscheid - 2 - Sex Verhalen

Wat Begon Als Afscheid - 2

De volgende ochtend sta ik iets eerder op dan normaal. Het kost me geen enkele moeite dit keer. Mijn onderbuik kriebelt terwijl ik mezelf opfris en naar de kledingkast loop om me aan te kleden. Na wat er gisteren is gebeurd, ben ik vastberaden om nog wat extra aandacht te besteden aan mijn uiterlijk.

Twijfelend sta ik voor mijn kast en mijn gedachten dwalen naar je af. Na gisteren snap ik echt niet meer hoe ik nooit eerder over je heb kunnen fantaseren. Je bent een knappe kerel, fit, met mooi donker haar en een blik in je ogen waar ik verlegen van word. Maar naast dat alles, was het vooral je vastberadenheid die me deed zwichten. Het was echt onmogelijk om nee tegen je te zeggen, op een goede manier. Heerlijk als een vent zo de touwtjes in handen neemt.

Ik trek mijn favoriete zwarte jurk aan, die mijn lichaam op zijn mooist laat uitkomen. Mijn E-cup, smalle taille en goede heupen worden er helemaal gelukkig van. Dit kan niet anders dan je aandacht trekken. Tevreden bekijk ik het resultaat, doe wat make up op en maak me klaar om naar mijn werk te gaan. Ik ben benieuwd hoe productief deze dag gaat worden.

Bij de koffieautomaat groet ik een paar collega’s. Je bent er nog niet. Aangezien er nog genoeg te doen is, besluit ik om eerst maar even flink wat werk gedaan te krijgen voordat je er bent. Ik heb geen idee wat vandaag gaat brengen, maar ik heb een vermoeden dat ik mijn concentratie moet benutten zo lang het nog kan.

Een half uurtje later rinkelt mijn telefoon en ...

... ik zie je naam in het display verschijnen. Oh mijn god, daar ga ik alweer. Dahaaaag, concentratie. Met een glimlach neem ik op.

“Goedemorgen. Jij hebt me al vroeg nodig.”

“Zeker,” klinkt het geamuseerd aan de andere kant van de lijn. “Kun je zo even binnenlopen bij me? Ik wil iets bij je checken.”

Ik ben benieuwd wat je met dat ‘iets bij je checken’ bedoelt, en ik hoop dat het niet werkgerelateerd is. Ik loop langs de koffieautomaat en pak twee bekertjes koffie mee. Wanneer ik je kantoor binnenstap neem je uitgebreid de tijd om je blik over mijn hele lichaam te laten glijden. Ik zie dat je mijn outfit kunt waarderen en ik voel mijn tepels hard worden terwijl ik naast je plaatsneem. Het is maar goed dat ik geen dunne beha heb gekozen vandaag, want anders had het hele kantoor mijn geilheid kunnen aflezen.

“Je ziet er goed uit vandaag,” concludeer je. “Kun je even in dit bestand meekijken? Ik heb nog wat vragen over een aantal dingen.”

Getver, gewoon iets werkgerelateerds dus. Je moet lachen als je mijn gefrustreerde blik ziet en zelf kan ik een grijns ook niet onderdrukken. “Ik had iets leukers verwacht,” zeg ik.

“Ik zie het aan je. Geduld meisje. Of ben jij er zo een die de hele dag wel spannende spelletjes kan spelen?”

Door die vraag gaat mijn blik naar de grond en moet ik me beheersen om gewoon op mijn stoel te blijven zitten. Ik zou het de hele dag wel kunnen doen ja, maar ik voel me nog niet zo vrij om dat naar je uit te spreken. Maar het feit dat ik ...