Het Onbekende - Sex Verhalen

Het Onbekende

Vanavond ga ik met Tom naar huis ik stel het al weken uit omdat ik het rustig aan wil doen. Maar nu is het toch zo ver

'Ik stel me een penthouse op de bovenste verdieping van de hoogste wolkenkrabber in New York voor. Donker meubels dat naar seksuele veroveringen rook, en een kast vol met de sterkste drank die er waren. Zijn bed was waarschijnlijk opgemaakt met zwarte lakens die het gedimde licht van de gebouwen in de nachtelijke straat reflecteerd. Maar hij woont in een huis.

Het is twee verdiepingen hoog met bomen in de voortuin. Een wit hek weert mensen van zijn terrein en rozenstruiken met doornen omlijnden het pad. Omdat we lopend zijn, gaan we door de voordeur naar binnen.

Hardhout in diep kersenrood liggen onder onze voeten en het tafeltje in de gang is net zo donker. Een lang rood tapijt loopt naar het midden van het huis. Rechts van ons is een houten trap die leidt naar de tweede verdieping en de woonkamer ligt direct voor ons. De banken zijn grijs en er hangt een grote televisie aan de muur. De gang alleen al is zo groot als mijn kleine appartement.

Een granieten aanrecht sierd de keuken met zwart apparatuur en er staat een koelkast met een glazen deur waardoor je de inhoud kan zien. Op het moment dat ik voor het eerst die keuken in liep, was ik verliefd. Niet op hem, maar op de ruimte. Het is gigantisch, groot genoeg om voor twintig gasten te kunnen koken. Een groot kookeiland staat in het midden en er is zeeën van ruimte op het aanrecht aan beide ...

... kanten. Ik kan mezelf niet inhouden en ik 'zucht van verlangen. “Dit is de mooiste keuken die ik ooit heb gezien.”

Hij leunt tegen het aanrecht met zijn armen over elkaar. “Vind je het mooi?”

“Ik vind het prachtig. Ik heb altijd gedroomd van zo'n keuken.”

Hij kijkt naar me terwijl ik zijn huis bewonderde, zijn ogen verlaten mijn gezicht niet.

“Ik heb niet eens een fornuis.” Ik lachte omdat het grappig was, maar het is ook een beetje deprimerend. Ik 'kan alleen koken met mijn magnetron en verder liet ik mijn eten altijd bezorgen. Het is een levensstijl die ik zelf had gekozen. “Je mag hier altijd komen koken.”

Ik glimlach toen ik doorhad wat zijn motief is. 'Je wil gewoon iemand die voor je kookt.”

“Naakt, natuurlijk. Dat is een vereiste.”

“Ik moet ten minste een schort om.”

“Ik zal het toelaten dat je je slipje draagt maar meer niet.” Hij glimlacht er niet bij om te laten zien dat hij geen grapje maakt. Hij kijkt bloedserieus.

Mijn oren worden warm, dus ik verander van onderwerp. “Dit is niet hoe ik had voorgesteld dat je zou wonen.'

'Waar dacht je dan dat ik zou wonen?”

“In een penthouse.”

“Daar woonde ik ook een tijdje. Maar ik vind het gevoel van een huis fijner. Geen buren en geen liften. En ik vind het prettig om een tuin te hebben.”

“Heb je een hond?”

“Nee. Maar misschien ooit.”

Ik kan me hem wel voorstellen met een zwarte labrador of golden retriever. Hij ziet eruit als een buiten persoon met een huisdier. Maar misschien heb ik ...