Voetjes op de grond (5) - Sex Verhalen

Voetjes op de grond (5)

... mijn baan kosten als het zou uitkomen dat jij en ik iets met elkaar hebben.”

“Dat geloof ik nooit!” reageerde ik op mijn beurt fel. “Mijn moeder is op dat vlak veel toleranter dan je denkt.”

“Jouw moeder misschien wel,” zei Suzanne, “maar in die zes weken dat ik ondertussen hier woon, ben ik al enkele keren in aanvaring gekomen met de kleinburgerlijke dorpsmentaliteit die er hier heerst. Ik weet wel zeker dat er ouders zullen zijn die niet willen dat hun kind les krijgt van een juf die vrijt met en andere vrouw. Vroeg of laat zullen er ouders zijn die daarover hun beklag doen bij de raad van bestuur. Zelfs al zou je moeder mij steunen, dan nog zou dat een onhoudbare situatie opleveren, die uiteindelijk tot mijn ontslag zou leiden. Ben en ik hebben dit huis pas gekocht en dus kan ik het me momenteel ook helemaal niet veroorloven om zonder werk te vallen. Echt waar, Marianne, ondanks alles wat ik voor je voel, heb ik gaan andere keuze. Ik hoop dat je me begrijpt.”

In weerwil van mijn verwarrende gedachtegang knikte ik. Als ik eerlijk was met mezelf, dan moest ik toegeven dat Suzanne zeker een punt had voor wat haar baan betrof. Onze kleine dorpsgemeenschap was lang niet ruimdenkend genoeg om een lesbisch koppel in de armen te sluiten. Dat zou zeker problemen opleveren.

Aan de andere kant kon ik het maar moeilijk bevatten dat ik voor de tweede keer in enkele weken tijd mijn liefde onbeantwoord zag. Suzanne wees me dan wel lang niet zo bot af als Danielle, maar toch ...

... voelde het pijnlijk aan om te horen dat er geen plaats voor me was in haar leven. Dat had ik vooraf kunnen weten, hield ik mezelf voor. Waarom was ik in hemelsnaam verliefd geworden op een vrouw die al een relatie had?

“Dus… dus stopt het hier voor jou,” bracht ik moeizaam uit.

“Dat heb ik niet gezegd, lieve Marianne. Die keuze laat ik aan jou. Ik wil alleen maar eerlijk zijn tegenover jou en je geen valse hoop geven op iets wat ik niet voor je kan beteken. Maar… Ben blijft nog uren weg. Zelf zou ik er geen enkele moeite mee hebben om jou te mogen overtuigen dat ik wel degelijk verliefd op je ben. Geloof me, schat. Al is het maar voor deze éne keer, mijn verlangen om samen met jou ‘all the way’ te gaan is heel erg groot. Uiteraard zou ik het begrijpen als jij nu weg zou gaan. En toch, daarstraks zei je dat je alles van me wilde leren. Op dit moment is er niets wat ik liever zou willen doen, maar dan wel alleen als jij…”

“Ik wil het!” flapte ik er haastig uit. Ook al zou het maar eenmalig zijn, en hoefde ik verder nergens op te rekenen, dan nog was mijn verlangen om door Suzanne bemind en begeerd te worden niet gestild. Ondanks alles durfde ik haar nog altijd voor honderd procent te vertrouwen. Als ik het emotionele buiten beschouwing liet, dan kon ik me niets opwindender voorstellen dan dat de ervaren Suzanne me alles zou leren over de liefde tussen twee vrouwen. Het voorbije uur was immers al een aaneenrijging van heerlijke nieuwe ervaringen geweest. Ik twijfelde er ...