1. Het zwembadje in de tuin


    Datum: 7-10-2018, Categorieën: Familie Auteur: Anoniem, Bron: Gertibaldi

    Een keer per maand komen we allemaal bij elkaar in het ouderlijk huis. We, dat zijn behalve ikzelf: mijn vrouw Vera, ons dochtertje van 4 maanden, en mijn zus Isabel met haar zoontje van 1½. De vader van haar kind is er niet bij. We kennen hem niet eens. Isabel heeft ook helemaal geen contact met hem. Ik betwijfel zelfs of zij die man ooit verteld heeft dat hij de vader van haar kind is.
    
    Het was deze keer een warme zonnige dag. In de achtertuin van mijn ouders was wel schaduw, maar ik zat binnen omdat ik een offerte moest afmaken. Voor 3 uur moest mijn klant die in zijn mail-box vinden. Mijn vader was nog op zijn werk, mijn vrouw Vera was met mijn moeder, haar schoonmoeder, de stad in. Isabel zat in de tuin. Zij zouden allemaal rond 5 uur weer thuis zijn.
    
    Onze baby van 4 maanden lag rustig te slapen, en ik hoorde het zoontje van Isabel kraaien van pret in het badje achter in de tuin. Zij zat lekker buiten. Zij wel. Maar ik was nu praktisch klaar. Nog een laatste controle, e-mailtje versturen en klaar!
    
    Ik hoorde mijn zus met haar zoontje naar boven komen en hem in bed stoppen. Ik keek even bij mijn dochtertje. Ze sliep als een roos. Gelukkig, een paar uur rust. Ik liep naar beneden, trok een koud pilsje uit de koelkast en ging buiten zitten. Mijn zus kwam weer naar beneden en schonk zichzelf nog een rosé in. “Ben je klaar?” vroeg ze. “Gelukkig wel”, zei ik. “Het is warm binnen. Als de kinderen niet lagen te slapen konden we lekker naar het zwembad.”
    
    “Je kunt wel in ...
    ... het badje”, lachte Isabel. Ik keek haar aan. Dat was eigenlijk een prima idee, maar ik zei: “Ja, als ik mijn zwembroek bij me had.”
    
    “Ach joh, dan ga je toch in je blootje. Hier kan toch niemand je zien.”
    
    Ik keek haar aan. Ze had gelijk. De tuin van mijn ouders was dichtbegroeid en inkijk was niet mogelijk.
    
    “Durf je niet?” vroeg ze. “Vroeger zaten we ook altijd in ons blootje in het badje. En dit badje is veel groter dan dat van vroeger.”
    
    Het was allemaal waar, we konden er gemakkelijk met zijn tweeën in, maar inmiddels waren we wel heel wat jaren verder. Volwassen en verstandig. Dat zeggen ze tenminste.
    
    En toen haalde ze me over de streep: “Ik ga er in!” En meteen trok ze haar jurkje uit. Ik zag dat ze geen beha aan had. Zonder enige aarzeling trok ze ook haar
    
    uit en stapte in het badje. “Kom op”, zei ze, “het is lekker in het water!”
    
    Ik keek bewonderend naar mijn zus. Ze was flink gegroeid, moet ik zeggen, op de juiste plekken. Haar borsten waren rond, stevig en hingen absoluut niet. Ze had geen haren in haar schaamstreek, in tegenstelling tot Vera, die haar haartjes rond haar kut nooit wilde scheren, ook al had ik dat al vaak gevraagd. Ik trok mijn T-shirt over mijn hoofd, maakte de riem van mijn broek los, en trok in een beweging mijn spijkerbroek en mijn onderbroek uit. Isabel gooide met volle handen water in mijn richting. Met een plons liet ik me in het badje zakken. “Heerlijk”, zei ik, “echt lekker!”
    
    We genoten even van het koele water.
    
    “Hoe ...
«123»