Gerda biedt haar dochter aan 02 - Sex Verhalen

Gerda biedt haar dochter aan 02

Romy zat op de bank voor de televisie. Haar gezicht was rood van woede. Ze had zich inmiddels weer omgekleed en met de mouw van haar groene vestje veegde ze kwaad de make-up van haar gezicht.

Haar moeder had zojuist de deur achter Hans gesloten en kan de woonkamer weer binnen.

De vrouw sloot de deur achter haar; het glas nog altijd in haar rechterhand.

“Zo’n verrassing hoef ik dus echt nóóit meer!” sneerde het meisje naar haar moeder, zonder haar aan te kijken.

Gerda zag dat haar dochter rood zag van kwaadheid en meende eveneens te zien dat het huilen haar nader stond dan het lachen.

“Hoezo niet schat?” vroeg de vrouw, zich zogenaamd van geen kwaad bewust.

“Nou die foto’s…” riep het tienermeisje.

“Wat is daar mee? Hans vond dat je het goed deed. Hij zou je graag nog eens een sessie met je doen.”

“Ja, dat geloof ik graag, zo’n viezerik!” sneerde Romy.

“Romy!” riep haar moeder streng. Ze gooide de inhoud van haar glas in een teug achterover. “Zo praat je niet over mijn vrienden!”

Het meisje merkte al weer dat haar moeder wat te diep in het glaasje had gekeken. Te trok woest haar knieën op, sloeg haar armen er omheen en keek kwaad voor zich uit.

“Je mag blij zijn dat hij al die moeite voor je heeft gedaan Romy!” ging haar moeder door.

Het meisje wilde er in eerste instantie nog tegenin gaan, maar toen ze de dronken ondertoon in de stem van haar moeder hoorde, besloot ze eieren voor haar geld te kiezen.

De rest van de avond praatten ze niet ...

... meer met elkaar.

Op het moment dat haar moeder echt dronken begon te worden, was Romy zonder een woord te zeggen naar boven gegaan.

Toen het meisje de deur achter dicht had dichtgedaan, haalde haar moeder haar portemonnee tevoorschijn en telde ze de opbrengst van die avond.

Twee dagen later fietste Romy alleen terug van school. Normaal gesproken was ze in het gezelschap van enkele van haar vriendinnen, maar ze had vandaag besloten een omweg te nemen via de bloemenwinkel.

De ruzie tussen haar moeder en haar, die ze na de fotosessie met Hans hadden gehad, zat het meisje niet lekker. Ze voelde zich vervelend, omdat ze zo negatief had gereageerd op iets wat haar moeder – zo dacht ze althans – met de beste bedoelingen voor haar had geregeld.

Ze vond dat ze het goed moest maken. Een bos bloemen met kaartje leek de blonde stoot een goed idee.

Na het bezoek aan de bloemenwinkel vervolgende de

haar weg naar huis.

Op de bank zaten Hans, de fotograaf van twee dagen eerder, en haar moeder. Voor hen, op de lange, lage tafel, waarop normaal gesproken de voeten van haar moeder lagen, lag nu een grote hoeveelheid foto’s.

Haar moeder en Hans keken direct op toen ze de kamer binnenkwam.

“Hey! Romy!” zei de man, terwijl hij haar van top tot teen bekeek.

“Hoi…” zei Romy zachtjes; enigszins verbaasd.

De man keek weer naar het tafelblad, dat bedekt was met foto’s. Hij liet zijn handpalm zweven over de laag foto’s, alsof hij er één in het speciaal zocht.

Gerda ...