Het meisje en de oorbellen - Sex Verhalen

Het meisje en de oorbellen

Elke zaterdag liep ik naar de markt om wat inkopen te doen. Op mijn weg naar het centrum kwam ik langs een juwelier en aangezien ik liefhebber ben van dure horloges bleef ik altijd even in de etalage kijken naar de nieuwe modellen. Mijn vrouw paste zaterdags op de kleinkinderen omdat onze dochter moest werken.

Nou mag ik wel een paar maanden gepensioneerd zijn, ik mag nog altijd graag naar de jonge meiden kijken. Tegenwoordig laten zij zich maar al te graag zien, veel bloot en zo. Dat was in mijn jeugd wel anders. In mijn fantasie versierde ik die meiden wel eens. Wat leek het mij lekker om me weer eens als jonge hond te gedragen...

Nou liep ik deze zaterdag weer langs de juwelier en zag er een jonge meid staan die ik er de vorige keer ook al zag. Ze keek verlekkerd en een beetje dromerig naar een serie sieraden in de etalage. “Vindt je het mooi?” vroeg ik haar. “Ja, heel erg mooi, jammer dat ik zoiets nooit kan betalen” antwoordde ze. “Die prijzen zijn niet mis nee, daar zul je flink voor moeten werken” zei ik. “Daar heb ik geen tijd voor, te veel huiswerk en ik wil ook nog graag kunnen stappen met mijn vriendinnen.” Ze keek er een beetje beteuterd bij waardoor ik in de lach schoot en zelf kon ze er ook gelukkig mee lachen. Daarna zette ik mijn weg naar de markt voort.

Allerlei gedachten spookten die week door mijn hoofd. Mijn vrouw bemoeide zich nooit met de bankrekening en had er geen benul van wat ik uitgaf. Dus misschien kon ik zo'n sieraad kopen en dit aan “het ...

... meisje van de etalage” cadeau doen. Meteen speelde ook de gedachten dat ze veel te jong was voor mij. Ze was duidelijk nog niet erg volwassen en had mijn kleindochter kunnen zijn. Maar ik was toch ook wel erg nieuwsgierig hoe ze zou reageren als ik dit zou vragen, verbaasd, boos of juist opgewonden.

Naar mate het zaterdag werd begon ik wat zenuwachtig te worden. Ik wist zelf niet hoe ik zou reageren als ik haar toevallig weer voor die etalage zou zien staan.

Die zaterdag liep ik weer naar de markt en met meer dan benieuwde blik keek ik naar de juwelier en ja hoor, daar stond ze weer. Ze droeg een strakke driekwart broek waar net het randje van een rode slip bovenuit kwam. Haar strakke topje stopte op de hoogte van haar navel en ik zag twee kleine strakke borstjes haar topje een beetje omhoog drukken. Dat was wel wat anders dan de grote borsten van mijn vrouw die met de jaren toch wat minder stevig waren geworden.

“Ben je daar weer?” vroeg ik haar. Ze zuchtte diep en antwoordde zonder mij aan te kijken: “Ik kan het niet laten, ik vind ze zo mooi!” Dat was het laatste duwtje in mijn rug. “Die oorbellen wil ik best voor je kopen, dan kan je zelf de rest erbij sparen.” Verbaasd keek ze me aan. “Meent U dat? Of maakt U een grapje?” Het leek wel of ik mezelf niet meer onder controle had en zei, “Voor een kleine wederdienst koop ik ze voor je.” “Ik zou er veel voor over hebben” antwoordde ze nu ze in de gaten had dat ik bloedserieus was, “Maar wat is die wederdienst?” “Nou ...