Maja En Maaike... - 12 - Sex Verhalen

Maja En Maaike... - 12

... “En dan bedoel ik natuurlijk geen kinderachtig spelletje, maar iets voor meiden met een vriendje.”, voeg ik toe. Hiermee heb ik de aandacht van beide meiden en het pruilgezicht van Maaike is verdwenen. “Wat dan?”, vraagt ze met het begin van een glimlach. “Nou, het spelletje speel je met gebruik van een iPad en het heet ‘Pim, Pam, Pets’”, antwoord ik. De meiden moeten lachen. “Pets?”, vraagt Maja met interesse. “Ja, niet van dieren, maar van pets.”, reageer ik terwijl ik met mijn hand in de lucht de beweging maak alsof ik iemand een pets geef. “Hoe gaat dat spel dan?”, wil Maaike nu weten. “Ik vertel het allemaal tijdens het eten.”, wimpel ik ze af. Ze kijken in de pannen en kijken mij aan. “Is het al bijna klaar?”

We zitten halverwege de maaltijd als Maaike bijna ontploft van de spanning. “Wanneer ga je nou het spel uitleggen?” Ik moet even lachen en zeg: “Goed dan, het spel heet dus Pim, Pam, Pets en lijkt een beetje op het spelletje voor kinderen met bijna dezelfde naam”, begin ik mijn uitleg. “Het is een spelletje met opdrachten.” “Ten eerste start je het spel op de iPad en vul je de namen in van de deelnemers. Dan moet je op zoek naar wat voorwerpen die je klaar legt op tafel of daar waar je het spelletje gaat spelen.” “Wat voor voorwerpen?”, vraagt Maja. “Dat kunnen we samen bepalen. Het kan een lang dun stokje zijn, of een riem of een stukje touw, een houten lepel uit de keuken. Het maakt niet uit, als je het maar in je hand kan houden en er mee kan zwaaien zonder ...

... dat je er iemand mee kan bezeren. Dus geen scherpe of breekbare voorwerpen.” De meiden zitten op het puntje van hun stoelen te luisteren. “Dus na het eten zoeken jullie een aantal voorwerpen. En omdat het thema vandaag ‘Keuken’ is, moeten jullie voorwerpen uit de keuken halen.”, zeg ik tegen ze. “Klaar!”, roept Maaike en springt op van tafel. “Ik ook.”, roept Maja en ik zie de dames weglopen naar de keuken. Na een hoop gerommel komen ze terug. “Zijn deze goed?”, vraagt Maja. Ze houden de voorwerpen voor me. Een houten spatel, een houten lepel om in pannen mee te roeren, een kwastje met borsteltjes van siliconen voor het insmeren van bakblikken en een, gelukkig nieuwe, afwasborstel. “Perfect! Waar willen jullie het spel spelen?”, vraag ik aan ze. Ze overleggen zonder dat ik het kan horen en dan zegt Maja: “Op het dikke vloerkleed in de woonkamer.” “Dat lijkt me een goede plek. Veel ruimte en lekker zacht.”, reageer ik. De dames staan te popelen om te beginnen. “Houden jullie deze jurkjes aan of kleden jullie je nog om?”, vraag ik. “Mogen we dit aanhouden?”, vraagt Maaike. Ik kijk de meisjes aan in hun zomerjurkjes. Ze zijn om op te eten en behalve het jurkje hebben niets aan. Hun broekjes liggen nog in de auto. “Prima, dan ruimen we eerst de boel op en dan kunnen we beginnen.” “Mogen wij alvast het spel starten op je iPad en vast de namen en zo invullen?”, vraagt Maaike. “Dat is goed.”, antwoord ik en weg zijn ze, gillend en springend. Als ik klaar ben en naar het zitgedeelte ...