Durf Te Komen - 2 - Sex Verhalen

Durf Te Komen - 2

... echt account aanmaken, wilde ik reageren op de verhalen. Ik zorgde wel voor een profielfoto waar ik niet herkenbaar op was, en zodoende was ik een stapje dichterbij. Dat verhaal wat me zo boeide, was alweer van een paar jaar terug, kwam ik achter. Maar er werd nog steeds op gereageerd. Dat het zo herkenbaar was voor zo velen. Maar als zo veel mensen het herkenbaar vonden, waarom moest het dan nog steeds zo moeilijk gaan. Ik verkeerde in een nogal verwarrende staat in deze periode van m’n leven. Ik kan het niet anders omschrijven. Het wed haast obsessief en ik wilde gewoon de waarheid weten. Daar kon ik best mee leven. Kon het niet zo zijn dat ik gewoon helemaal niet op mensen viel. Niet op mannen en niet op vrouwen. Dat kon best, toch? En daar zou ik dan wel vrede mee kunnen hebben, al zouden anderen dat raar vinden. Ik had gezien hoe het leven van een heteroseksueel tienermeisje eruit zag, en dat voelde niet goed. Dat hoorde niet bij mij. Maar hoe ziet het leven er dan uit van een meisje wat op andere meiden viel? Dat wilde ik graag weten. Zou dat herkenbaar zijn en zo ja, betekende dat dan ook iets? Of zou het allemaal flauwekul zijn en was ik gewoon een apart geval? Het leidde er toe dat ik reageerde op de tekst en daarbij een oproep deed. Ik zei dat ik in de war was, en graag met iemand wilde chatten over dit onderwerp. Ik dacht dat ik vast wel een reactie zou krijgen vanuit deze warm ogende gemeenschap en misschien wel van de schrijfster zelf.

-

Ik kreeg echter ...

... een hoop haatreacties. Iets in de manier waarop ik mij presenteerde kwam ik over als een jongen die gewoon dit forum zat te trollen. Ik was me van geen kwaad bewust en schrok erg van de mails die ik binnen kreeg. Daarnaast zaten er ook een paar foute tussen, en kwam ik erachter dat niet iedere gebruiker hetzelfde is. Zo werd me hulp aangeboden uit de kast te komen door middel van een nachtje in een hotel… Dit bleken al snel jongens te zijn, kwam ik achter. En zodoende begreep ik de reactie ook wel van sommigen die dachten dat ik op zoiets uit was. Maar dat was natuurlijk niet zo. Er werd mij ook echt hulp aangeboden, en zelfs uit onverwachtse hoek. Zo kreeg ik in de chat, waar ik al op gehoopt had, een berichtje van de schrijfster zelf. Zelden had ik me zo opgewonden gevoeld. Alsof ik m’n idool ontmoette, hoe gek dat ook klinkt. Maar we raakten aan de praat en een paar dagen lang vroeg ik haar het een en ander en antwoordde zij op alles met geduld. Ook mij werd wel het een en ander gevraagd maar ik hield het meeste voor mezelf. Ik had ook echt heel vaak gezegd niet lesbisch te zijn. Dat geloofde ze vast niet. En zelfs ik begon nu ook te twijfelen. Want al die tijd had die schrijfster een bloem als profielfoto gehad. Maar in de chat stuurde ze me een keer een foto van haar en haar partner. Daarbij gaf ze me ook haar echte naam en vroeg ze mij hetzelfde te doen. Maar toen ik haar zag, en zij ook uitlegde dat ze de linker was, begreep ik het even niet. Want dit was wel een knappe ...