Roos [6], de echte - Sex Verhalen

Roos [6], de echte

Twee maanden al. Het viel niet mee. Twee maanden al is Roos een heuse student. Veel introductie dagen, nieuwe mensen leren kennen. Verhuizen onder moeders vleugels vandaan. Nieuwe kamer, nieuwe huisgenoten. Vrijdagmiddag in de trein zit richting huis is ze gesloopt. Uiteraard is de trein veel te vol, kan ze niet zitten en haar weekendtas vol vuile kleren staat ook in de weg voor iedereen. Gelukkig is het een treinreis die niet zo lang duurt. Ze heeft even tijd om Sanne te appen en te vragen hoe het haar vergaat. Sanne is verhuisd naar Utrecht om daar een studie sociale geografie te doen. Dus het contact met haar beste vriendin verloopt vooral via de messenger en skype. En gelukkig morgen ergens in haar eigen stad. Maar nu moet Roos nog even de reis naar huis overleven in de overvolle trein. Tijdens een app gesprek met Sanne krijgt Roos het gevoel dat ze bekeken wordt. Een gevoel dat ze wel vaker heeft, meestal als ze thuis, haar ouderlijk huis, is. Maar nu voelt t sterker. Ze kijkt rond de trein in om te zien of ze een bekende ziet. Veel mannen van middelbare leeftijd die vooral hun telefoon checken. Ook een paar vrouwen van dezelfde leeftijd die ook verlangend naar hun huis (of andere zaken) naar buiten staren. Nog wat studenten die vooral aandacht voor hun mobiel hebben. Ze ziet geen bekenden in ieder geval. Nog even haar digitale leven verder checken door te kijken wat ze op snapchat en instagram heeft binnen gekregen. Leuke post van nieuwe vrienden die ze gemaakt heeft ...

... in de stad. Van wat ze nu aan het doen zijn, vooral kroeg foto's, een vriendenverzoekje van die leuke jongen die ze gister is tegen gekomen, en verder wat gereutel. Lekker om daarmee zo de tijd te doden. En toch... Roos krijgt steeds weer het gevoel of er een naaldje prikt in haar lijf, ze wordt heimelijk bekeken. Als ze weer opkijkt ziet ze een iemand vlug zijn hoofd buigen. Ze bekijkt t m wat beter. Man van rond de 40-45 denkt ze. Aan de kleding die hij draagt te zien heeft ie smaak, mooie boots, spijkerbroek, wollen jas. Kort blond geknipt haar... Dan kijkt de man even vlug op direct richting Roos. Hun ogen raken elkaar en ze blijven elkaar even aankijken. Roos krijgt een vreemd, maar herkenbaar, gevoel. Ze kan het niet plaatsen, het duurt ook maar een paar seconden en dan buigt Roos haar hoofd. Beetje van slag ziet ze niet waar ze naar kijkt. Alsof haar gedachten in de war geschopt zijn.

De trein rijdt schuddend het station binnen en iedereen begint onrustig te worden. T lijkt wel of er buiten een foodtrog staat en iedereen een stel uitgehongerde biggen, zo staat iedereen direct te duwen om maar als eerst de deur naar buiten door te zijn. Roos wacht wel even en als een van de laatste verlaat ze de nu half volle trein. Ze stapt uit en wordt direct ingehaald door de man die Roos opviel in de trein. Een voorzichtig 'hoi' komt er uit zijn mond en ze kijkt opzij. Mooie blauwe kijkers vangen haar blik alweer. Gelukkig stuurt de drukte de studente de kant op waar ze naar toe ...